Номенклатура на органската хемија - 1. Вовед и име претпочитано од IUPAC

Abstract

Првите системски правила за именување на органските соединенија се донесени на Конгресот на хемичарите во Женева во 1892 година и се познати како Женевска номенклатура. Тие се надополнети со Правилата од Лиеж во 1930 година, Луцерн 1936 година и Рим 1938 година. Во 1947 година при Меѓународната унија за чиста и применета хемија (International Union of Pure and Applied Chemistry – IUPAC) е формирана Комисија за номенклатура која ги објавува првите правила на IUPAC во 1957 година (секции А и В), ги проширува во 1969 година (секции А, В и С) и во 1979 година (секции A, B, C, D, F, G и H) [1]. Пред дваесет години, во 1993 година, измените излегоа во едно мало, но значајно издание под наслов A Guide to IUPAC Nomenclature of Organic Compounds – за жал користењето не беше многу практично затоа што мораше да се користи заедно со изданието од 1979 година [2]. Оваа година излезе ново издание Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recom­mendations and Preferred Names 2013, или скратено Препораки 2013, на повеќе од 1500 страници [3]. Правилата од 1979 и препораките од 1993 се модифицирани за да се постигне доследност на целиот систем. Во случај на разлики меѓу разните препораки, предимство имаат најновите од 2013.